Wat vond ik écht van China?

China is een land dat tot de verbeelding spreekt. Je hebt er al snel wat ideeën bij, maar het is lastig om je er echt een beeld van te vormen als je er nog nooit geweest bent. Tenminste, zo ervaarde ik het vóór mijn reis door China en ook bij de mensen om mij heen merk ik dat dit land toch wel wat vraagtekens oproept. Afgelopen week kreeg ik uit mijn omgeving dan ook veel vragen met dezelfde strekking: “Dewi, wat vond je nou écht van China?” “Vond je het écht leuk?” en “Zou je het aanraden om naar China te gaan?” Door al deze vragen leek het mij leuk om hier een artikel aan te wijden en de volgende vraag te beantwoorden: wat vond ik nou écht van China?

Vooroordelen

Hoewel ik reizen fantastisch vind, zoveel mogelijk van de wereld wil zien en nieuwsgierig ben naar alles wat anders is, had ik toch wat moeite met China. Niet in de laatste plaats omdat China niet bepaald bekend staat om haar mensenrechten. Toch besloot ik om dit jaar wel te gaan. Maar omdat ik ooit met mezelf had afgesproken nooit naar China te gaan, had ik 1001 redenen bedacht om dit land links te laten liggen: Chinezen smakken en rochelen, weten alleen wat de overheid wil dat ze weten en eten álles, waaronder honden en katten. Bovendien zijn de steden bedekt onder een dikke laag smog en zijn er heel veel Chinezen, waardoor je geen moment rust hebt.

Allemaal redenen waarom ik mijzelf had wijs gemaakt dat China niet per se een land voor mij zou zijn. Maar… ook allemaal gebaseerd op vooroordelen. Tijd dus om te ervaren hoe China écht is en of er na onze reis iets van mijn vooroordelen overeind zou blijven. Vlak voor onze reis besloot ik dan ook al mijn vooroordelen thuis te laten en met een open instelling dit land te bezoeken. Want eerlijk is eerlijk: China heeft een enorm rijke cultuur en historie en heeft mij stiekem ook altijd wel gefascineerd.

Mijn observaties

Ik merk dat ik tijdens onze reis een beetje een haat-liefde verhouding met China heb ontwikkeld. Hoewel ik al vaak in Azië geweest ben, heb ik in China toch dingen gezien die ik nog nooit eerder gezien had. China is anders. Echt anders dan andere landen in Zuidoost-Azië. Ik heb mijn ogen uitgekeken en viel van de ene verbazing in de andere.

Zo zag ik kinderen plassen op straat en zelfs in de goot van een chique hotel. Ik zag hoe dieren worden gezien als speelgoed, waar mijn maag zich regelmatig van omdraaide. Chinezen smakken en rochelen echt, wat maakt dat overal op straat kwakjes liggen. Niet heel smakelijk. Daarnaast zijn de steden inderdaad bedekt onder een dikke laag smog en had ik bij iedere ademhaling het gevoel dat mijn longen lichtelijk geasfalteerd werden. Een kwart van de wereldbevolking woont in China. Ik heb ook het gevoel dat ik tijdens onze reis zo’n beetje een kwart van de wereldbevolking heb gezien.

Maar wat ik ook zag, waren schitterende landschappen. Landschappen met een onevenaarbare schoonheid. De karsten van Yangshuo blazen je omver en de rijstvelden van Longji zijn misschien nog wel mooier dan die van Sapa. En zowel tussen de bergen van Yangshuo als tussen de rijstvelden van Longji kwamen we een tijdlang niemand anders tegen. We waren hier écht alleen in de prachtige natuur.

Van megastad Shenzhen kon ik mij vooraf geen voorstelling maken, maar de stad heeft me aangenaam verrast. Ja, er hangt veel smog boven de stad, maar de stad heeft ook écht leuke en zelfs gezellige plekjes. Daarnaast is het enorm fascinerend om je voor te stellen hoe een vissersdorp in 30 jaar tijd uitgroeide tot een stad van 12 miljoen inwoners. Dat kan toch bijna alleen in China? In Nederland kunnen wij ons daar geen voorstelling van maken.

En er zijn inderdaad heel veel Chinezen en die drijven je regelmatig tot waanzin. Toch ontmoetten wij ook aardige en gastvrije Chinezen. James, bijvoorbeeld. Eén van de zakenpartners van de familie die wij opzochten. Hij nam ons een dag mee op sleeptouw en vertelde graag over de Chinese cultuur. Of de mensen op de theemarkt in Shenzhen, die je met alle plezier kennis laten maken met de Chinese theecultuur zónder dat ze direct van je verwachten dat je iets van ze koopt.

Wat vond ik nou écht van China?

Ja, dan nu antwoord op de ham-vraag. Ik vind China werkelijk prachtig. Met name de natuur is overweldigend, maar ik was toch ook wel behoorlijk onder de indruk van de imposante steden. De Chinese cultuur vind ik ontzettend interessant en fascinerend. Desondanks vond ik China door de vele indrukken ook heel intens. De drukte, de smog en de viezigheid maakten dat ik af en toe met een beklemmend gevoel rondliep en soms gillend gek werd. Daarom vind ik China niet per se het leukste land in Azië, maar wel heel mooi en ontzettend interessant. Ik ben tot de conclusie gekomen dat de nadelen van het land niet opwegen tegen de voordelen. Volgend jaar gaan we namelijk weer terug naar China en wel met de Trans Mongolië Express!

Ben jij al eens in China geweest? Dan ben ik heel benieuwd naar jouw ervaringen. Wat vond jij van dit land en zou je het anderen aanraden? Laat het vooral achter in een reactie hieronder.