Typisch Chinees: 10x wonderlijke Chinese gewoontes

China is anders. Echt heel anders. Juist dat maakt reizen door dit land zo fascinerend. In 2,5 week China heb ik mijn ogen uitgekeken. Ik heb me enorm verbaasd en dingen gezien, die ik nooit eerder heb gezien. Hoewel ik de mensen over het algemeen heel aardig vond, hebben Chinezen een aantal gewoontes die voor ons moeilijk te bevatten zijn. In dit artikel deel ik 10 wonderlijke Chinese gewoontes, die mij het meest zijn opgevallen tijdens onze reis door China.

1. Servies in plastic

Eén van de dingen die mij het meest verbaasde in China, was dat je in veel restaurants je servies ingepakt in plastic op je tafel staat. De eerste keer dacht ik dat het een vergissing was en dat we nieuw servies hadden gekregen, maar al snel bleek het ingepakte servies heel normaal te zijn in Chinese restaurants. Je pakt je bordje, kommetje, bekertje e.d. uit om het vervolgens zelf aan tafel af te spoelen. Het gebruikte servies wordt in enorme hoeveelheden naar een centraal afwaspunt gebracht, waar het wordt schoongemaakt en gedesinfecteerd. Vervolgens wordt het servies weer ingepakt in plastic en teruggebracht naar het restaurant. Hmm… niet heel duurzaam naar mijn idee!

2. Eén met je smartphone

Chinezen zijn één met hun smartphone. Waar je ook kijkt zie je mensen geconcentreerd op hun telefoon kijken. Spelletjes spelen, series kijken, Wechat en weet ik wat nog meer. In de metro, op straat, in de winkels, maar ook gewoon in gezelschap. De wereld om hun heen lijkt compleet aan hen voorbij te gaan. Ik dacht dat we in Nederland al een aardige smartphoneverslaving hadden, maar in China leken de mensen écht vergroeid met hun telefoon.

3. Pleindansen

Pleindansen vond ik één van de leukste Chinese gewoontes. Dansen op pleinen is ontzettend populair in China. Iedere avond rond de klok van 19.00 uur verzamelen zich tientallen Chinezen op pleinen om met zijn allen te dansen. Tijdens onze reis door China hebben we dit op heel veel plekken gezien, maar vooral vanuit het appartement in Shenzhen hadden we een geweldig uitzicht op het ‘pleindansen’. Wij zagen vooral oudere vrouwen die meededen, begeleid door een instructeur. Dansen op straat is voor ons een bijzonder gezicht, maar eigenlijk vind ik het wel heel leuk. Vooral omdat de mensen die meedoen zo weinig schaamte lijken kennen.

4. Zingen in het park

Dit ligt een beetje in het verlengde van het pleindansen. In China komen mensen ook graag bij elkaar om te zingen of om muziek te maken, bij voorkeur in een park. Toen we in Shenzhen door Lychee Park wandelden, verbaasde ik mij over het geluid dat werkelijk overal vandaan leek te komen. Onder een boom een groepje vrouwen met een microfoon en een versterker, die om de beurt vol enthousiasme een lied zingen.  Een man met een gitaar. Iemand met een cello. Vrouwen die dansen op door hun zelf meegebrachte muziek. Mannen die uit volle borst hun zangkunsten ten gehore brengen. En allemaal op een eigen versterker. Allemaal slechts enkele meters van elkaar verwijderd met als resultaat dat het geluid overal vandaan komt. Al het muzikale talent doet dwars door elkaar heen zijn eigen ding. En hoe zeer ik mij hier ook over verwonder, ergens vind ik het ook heel mooi om te zien hoe iedereen zich zó laat gaan en volledig zichzelf is.

5. Chinezen eten alles

Chinezen hebben de naam dat alles dat kan kruipen ook wordt gegeten. Niet helemaal waar natuurlijk, maar feit is wel dat ze in China meer eten dan wij in Nederland gewend zijn. Ik heb op reis al veel gekke hapjes gezien. Zo probeerden we krekel in Vietnam, aten we (onbewust) rat, kregen we kikkers en slang voorgeschoteld van onze gastheer en zagen we hoe in Indonesië de kippentenen naar binnen gingen. In China ging het echter nog een stapje verder. Zo zag ik op de streetfoodmarkt naast de bekende kippentenen ook schildpadden liggen, diverse insecten en ondefinieerbare dingen op stokjes. Hmm… hoewel ik van huis uit heb meegekregen dat ik altijd alles moet proberen, heb ik mij hier maar niet aan gewaagd.

6. Plassen op straat en poepbroekjes

Ja, dit had ik natuurlijk van te voren meermaals gehoord van mensen die eerder in China geweest zijn: het plassen en poepen op straat. Hoewel ik mij hier dus mentaal op voorbereid had – dacht ik – heb ik toch wel verbijsterd staan kijken toen een kind voor mijn ogen werd opgetild, zijn beentjes in zijn nek werden gelegd en hij vervolgens in de goot van een belachelijk chique hotel zijn plasje deed.

Ook de poepbroekjes van kleine kinderen vond ik toch wel een tikkeltje bizar. Ook hier had ik al zo vaak over gehoord, maar toen ik dergelijk tafereel met eigen ogen aanschouwde, geloofde ik pas dat het écht bestond. Vaak krijgen kleine kinderen een broekje met een gat erin en de behoeften worden dus gewoon door dat gat gedaan. Op straat. Echt midden op straat, vlak voor mijn voeten. Ik vond het een bizar beeld dat echt op mijn netvlies gebrand staat.

7. Viezigheid 

Chinezen dragen mondkapjes als zij verkouden zijn, om te voorkomen een ander aan te steken en het servies in restaurants wordt dus gedesinfecteerd en verpakt in plastic. Hierdoor leek het mij dat Chinezen hygiëne hoog in het vaandel hebben staan. Als ik op straat om mij heen keek, leek niets minder waar te zijn. Viezigheid op straat, het gerochel en de ontzettend vieze toiletten zijn dingen waar ik echt nooit aan zou kunnen wennen. Vooral het rochelen. Dat gebeurt namelijk heel veel en heel hard. Af en toe vliegen de rochels om je oren en overal op straat zie je de kwakjes liggen. Niet bijzonder smakelijk.

Foto: Wim Brundel

8. Dierenleed

Ja… dierenleed is iets waar mijn maag zich echt van omdraait. In Nederland probeer ik heel bewust te leven, eet ik nog nauwelijks vlees en let ik heel goed op waar mijn zuivel vandaan komt. Hoewel ik ook in andere landen veel dierenleed heb gezien, vond ik dit in China af en toe extreme vormen aannemen. Een gigantische schildpad in een veel te kleine kooi zonder eten en zonder water, een alligator met een dichtgetapete bek (ja, echt) in een glazen bak die veel kleiner is dan zijn lichaam en honden die in het voorbijgaan met een stok worden geslagen. Dit vond ik het echt heel naar om te zien. Ik kreeg het gevoel alsof dieren werden gezien als speelgoed of als een product en net zoveel (of weinig) waard zijn als een knuffelbeer.

9. Nummer 4 brengt ongeluk, nummer 8 brengt geluk

In Nederland is nummer 13 het ongeluksgetal. Ook hier kom je af en toe gebouwen tegen waar geen 13^e verdieping is of mensen die bijvoorbeeld niet op nummer 13 willen wonen. In China gaat dit nog net een stapje verder. Hier is nummer 4 een ongeluksgetal. Niet alleen het getal 4 zelf brengt ongeluk, maar ook alle andere getallen waar een 4 in voorkomt, zoals 14, 24 en 34. Je zult in China in gebouwen dus niet zo snel de 4^e  of 14^e  etage aantreffen en in hotels ontbreken vaak ook kamers waar een 4 in zit. Ik heb begrepen dat dit is omdat ‘vier’ in het Chinees hetzelfde klinkt als het woord voor ‘dood’. Het getal 8 is daarentegen het geluksgetal. Nummerborden, telefoonnummers en huisnummers met achten erin zijn daarom ontzettend populair en ook een stuk duurder.

10. Foto’s maken

Als je blank of blond bent val je al snel op China. En al helemaal als je – net zoals wij – met drie hele lange mannen op reis bent. Je wordt dan al heel snel zelf een attractie, zeker in een stad als Shenzhen waar nog maar weinig westerse toeristen komen. Gevraagd en ongevraagd, te pas en vooral te onpas en of je wilt of niet, werden dan ook foto’s van ons gemaakt. Zo nu en dan een tikkeltje irritant, maar het leverde ook wel grappige plaatjes voor onszelf op!

China is nog één van de meest bijzondere landen waar ik ooit ben geweest, juist omdat het zo anders is. Ben jij ook in China geweest? Dan ben ik heel benieuwd wat jij de gekste Chinese gewoontes vond. Laat het vooral achter in een reactie hieronder.

Meer lezen over China?

• Onze reisroute door China: twee weken backpacken
• Wat vond ik écht van China? 
• 10x doen in Hongkong: de stad van hypermoderne wolkenkrabbers en rustgevende tempels