Liefde voor Vlieland, Nederland op haar mooist

De afgelopen jaren bezocht ik zoveel landen. Als kind werd ik al overal mee naartoe gesleept en verwonderde ik mij over de wereld om mij heen. Toen nog in Europa, maar zodra ik zelf op reis ging, stak ik al snel de Europese grenzen over. Met mijn backpack op mijn rug ga ik zo vaak mogelijk op avontuur om de wereld te verkennen. Om er telkens weer achter te komen dat de wereld mooier is dan de nieuwsberichten ons dagelijks tonen. Ik heb bijvoorbeeld mijn hart verloren aan Indonesië, ben gek op Europese stedentrips, vond Marokko het kleurrijkste land dat ik ooit heb bezocht, ontmoette de vriendelijkste mensen in Sri Lanka en keek mijn ogen uit in Detroit.

Ik ben verliefd op de wereld en stap iedere keer met een grote glimlach het vliegtuig in om de volgende verre bestemming te verkennen. Maar hoe meer ik ben gaan reizen, hoe meer ik ook van Nederland ben gaan houden. Het is daarom tijd om vaker op pad te gaan in ons eigen koude kleine kikkerlandje. Dit maal een kleine sfeerimpressie van ons eigen mooie eiland, Vlieland.

Liefde voor Vlieland

Zand tussen mijn tenen, zand overal. Rust en verlaten witte stranden. Het koele zeewater over mijn voeten, de wind in mijn haar en prikkelende zonnestralen op mijn huid. Schelpen zoeken en kwallen ontwijken. Blij als een kind. Fietsen door de duinen, wandelen door het bos en lopen over de zeebodem. Uitzicht over het hele eiland en relaxen in een duinpannetje. Vier seizoenen op één dag. Zonnestralen en een gigantische onweersbui. Donder, bliksem en een schuilplaats achter glas. Een waanzinnig schouwspel van moeder natuur, dat van de Waddenzee over de duintoppen klimt en langzaam verder over de Noordzee trekt.

Vlieland is een prikkeling voor ál mijn zintuigen. Schitterende landschappen, waar ik ook kijk. De Noordzee, de Waddenzee, duinen, heide, bossen, bloemen en dieren. Schoonheid, zo ver het oog reikt. Paarden in de wei en geitjes op de hei. Een lepelaar in het water, een scholekster op haar nest. Het geluid van de golven. Het ruisen van de wind, het geschreeuw van meeuwen en het vrolijke gekwetter van kleine vogels. De zilte lucht, de geur van naaldbossen en een bloeiende rozenstruik. Het gevoel dat mijn longen worden gefilterd en ik herboren terug naar huis ga. Kon ik deze geuren maar vangen in een flesje en meenemen naar huis. In plaats daarvan vang ik dit in gedachten, in woorden en in dromen.

Vlieland, een eiland naar mijn hart. Misschien wel het mooiste Nederlandse eiland dat ik tot dusver heb bezocht. Het eiland waar ik als ik de boot opstap ook een stukje van mijn hart achterlaat om later weer eens op te halen. Om er zeker van te zijn dat ik hier weer terugkom.

Nederland op haar mooist

Dat Nederland mooi is, wist ik al lang. Toch werd ik dit weekend opnieuw verliefd op mijn eigen land. De schitterende luchten, gigantische wolkenpartijen en het steeds veranderende licht – zoals je dat alleen in Nederland ziet – hebben mij opnieuw verrast. De kleuren van de zee, die steeds veranderen en de rust van de natuur maken dat mijn liefde voor ons eigen mooie land weer aanwakkert. Liefde voor de Wadden en voor Vlieland in het bijzonder. Het is werkelijk Nederland op haar mooist. Kijk maar!

Ben jij al eens op Vlieland of op een ander wadden eiland geweest?