Het zweet stroomt in straaltjes langs mijn lijf. De luchtvochtigheid is gigantisch en de warmte enigszins verstikkend. Boven ons hangt een dreigende lucht en in de verte klinkt het gerommel van onweer. Als het nu maar niet gaat stortregenen, denk ik. Maar goed, het is regenseizoen in Laos. Een flinke bui kun je dus wel verwachten. Klimmend, klauterend en glibberend beweeg ik mij door de jungle van Nam Ha National Park. We trotseren rivieren, glijden door het tropisch regenwoud, dwalen door bamboebossen, maken vuur, grillen een visje en slapen bij mensen thuis in een klein dorpje midden in de jungle. De ecotrekking door Nam Ha National Park in het noorden van Laos is de meest authentieke ervaring tijdens onze wereldreis tot nu toe. In dit artikel vertel ik je er alles over.
Ecotoerisme in Luang Namtha
Luang Namtha is een klein stadje in het noorden van Laos, vlakbij de grens met China. Hier vlakbij ligt het prachtige Nam Ha National Park, een beschermd gebied met bergen, rivieren en tropisch regenwoud. Midden in de jungle liggen verschillende dorpjes van minderheids-groepen, zoals de Khmu, Lantan en Akha.
Luang Namtha is de perfecte uitvalsbasis voor geweldige ecotours, zoals hiken, kayakken of mountainbiken. In het dorp vind je talloze bureautjes die ecotours aanbieden. Nadat we bij verschillende bureautjes geïnformeerd hebben, boeken wij onze trekking bij Discovering Laos. Zij zijn direct betrokken bij community-based ecotoerisme. Zo gaat er tijdens een trekking naast een Engels-sprekende gids, ook een ‘lokale’ gids mee uit een van de minderheidsdorpen uit de jungle. De lokale gids helpt bijvoorbeeld met het maken van vuur en het bereiden van het eten tijdens de trekking. Op die manier voorzien zij in werk. Daarnaast gaat ongeveer 25% van het bedrag dat je betaalt voor de trekking rechtstreeks naar het dorp. De bewoners van het dorp gebruiken dit geld voor het onderhouden en verbeteren van hun scholen, huizen en de paden in de jungle. Op deze manier komt je geld direct ten goede aan de lokale bevolking.
Ecotrekking door Nam Ha National Park
Vanuit Luang Namtha rijden we met een tuktuk naar de lokale markt, waar we boodschappen doen voor de lunch. Op deze manier maken we direct kennis met de lokale producten, die we later tijdens onze trekking ook in de jungle zullen vinden. Als we alle ingrediënten hebben verzameld, rijden we door naar het startpunt en kan onze tocht beginnen.
Koken in de jungle
De eerste paar uur wandelen we de berg op. Onderweg proeven we fruit en laat onze gids verschillende soorten kruiden zien. Als we aankomen bij onze lunchplek beginnen we direct met het maken van een vuurtje om de visjes op te grillen, die we die ochtend op de lokale markt hebben gekocht. We zoeken aanmaakhoutjes en lichte stukjes bamboe om het vuur mee aan te steken. Een jong stuk bamboe wordt door de lengte gesneden. Daar gaat het visjes tussen en vervolgens wordt het met gras weer bij elkaar gebonden. Op deze manier kunnen we de visjes – gevuld met bosuitjes – grillen boven het vuur.
We plukken bananenbladeren om onze lunchgerechten op uit te stallen: sticky rice, de visjes, bamboe en laab, een typisch Laotiaans gerecht. Ik ben stomverbaasd. Het visje is heerlijk en ook de andere gerechten zijn geweldig op smaak: een ware sterrenmaaltijd in de jungle.
Op teenslippers en blote voeten door de jungle
Hoewel de trekking in eerste instantie nog vooral lijkt op een ‘gewone’ bergwandeling, verandert het landschap na de lunch heel snel. Als we richting de rivier lopen, onthult het regenwoud zich voor ons. De begroeiing verandert, wordt veel wilder. Ongerept. Ruig. En ongelofelijk groen. Ik voel me als Jane als ik door de jungle klauter. Hoe dichter we bij de rivier komen, hoe glibberiger de smalle paadjes worden.
“Oke, now it is time to change our shoes. We are going to wear flipflops. It is better to keep your shoes dry for tomorrow”, zegt onze gids als we de rivier naderen. Het is regenseizoen en in die periode veranderen kleine stroompjes in rivieren. De locals maken regelmatig bruggetjes van bamboe om de rivieren over te steken, maar door de hevige regenval zijn bijna alle bruggetjes weggespoeld. Goed, teenslippers dus. We binden onze bergschoenen aan onze tas en gaan verder op flipflops.
Regelmatig staan we tot onze knieën in het water. En waar de stroompjes zijn verandert in rivieren, veranderen de paadjes in stroompjes. Het is spekglad. Op glibberige teenslippers glijden we door de jungle. Regelmatig gaat een van ons onderuit. Gelukkig niet zo hard, maar we moeten heel goed kijken waar we onze voeten neerzetten. De teenslippers schuren verschrikkelijk en op een gegeven moment doet het tussen onze tenen zo’n zeer dat het beter is om op blote voeten verder te gaan. Gelukkig zijn er geen bloedzuigers op dat moment.
Logeren bij een lokale familie
Na uren op slippertjes en blote voeten de dichtbegroeide jungle te hebben getrotseerd, bereiken we aan de hand van onze gids Nalan Neua Village. Dit dorp van de Kmhu ligt mijlenver van de bewoonde wereld. De huizen zijn van hout of bamboe en de daken van bladeren. Er is geen elektriciteit en telefoonsignalen komen hier niet aan. Wel is er een kraantje, waar we ons even kunnen afspoelen. Heel fijn, want we zitten helemaal onder de rode modder.
Als we een beetje schoon zijn, gaan we naar ons gastgezin. In het dorp worden de gezinnen ‘afgewisseld’, zodat niet steeds hetzelfde gezin kan profiteren van de komst van toeristen, maar iedereen hier een graantje van kan meepikken.
Het huis van ‘ons’ gezin staat op houten palen. Er is een kleine ruimte om te koken en een ruimte om te leven en te slapen. De ruimte waar wij slapen, wordt met een laken gescheiden van de ruimte waar het gezin zelf slaapt. Voor ons worden dunne matrasjes op de grond gelegd en klamboes opgehangen. Heel basic, maar prima. Authentieker kun je het naar mijn idee niet krijgen.
Eten bij kaarslicht en een interessante gesprekken
Als het buiten donker is, wordt het tijd om te gaan eten. De kaarsjes worden aangestoken en schaaltjes met prachtig uitziende gerechten worden op een laagtafeltje in de ‘slaapkamer’ gezet. Op kleine krukjes of op de grond gaan we er met zijn allen omheen zitten. Opnieuw krijgen we hele smakelijke gerechten voorgeschoteld: sticky rice, tomatensaus, paddenstoelen, pompoen, courgette en varkensvlees. Het is een waar feestmaal.
Na het eten hebben we de meest bijzondere gesprekken. Onze gids – zelf afkomstig uit een Khmu dorp – vertelt over de Laotiaanse cultuur, de gewoonten van de minderheden en de verschillen tussen de dorpen. Een van de heftigste dingen vind ik dat de mensen in zijn dorp van religie hebben moeten wisselen. In Laos is het namelijk niet toegestaan om christen te zijn. Doordat zij zich bedreigd voelden, zijn zij overgestapt van het christendom naar het animisme. Hoewel onze gids nu overtuigend animist is, is het voor zijn ouders en oma nog steeds heel moeilijk. Een religie zit zo diep geworteld, dat raak je natuurlijk niet zomaar kwijt.
Een bijzondere ontmoeting met de Sjamaan
We vragen onze gids de hemd van het lijf en hij lijkt zich er comfortabel bij te voelen. Hij komt steeds meer los en begint op een gegeven moment over de Sjamaan. Ieder Khmu dorp heeft een Sjamaan, een soort ziener die de gemeenschap verbindt met de geestenwereld, contact legt met overleden voorouders en magie gebruikt om de zieken te genezen. Hiervoor gebruikt hij kruiden en spreuken om in een soort trance te raken. Ik vind het enorm fascinerend en de volgende dag regelt onze gids een ontmoeting met de Sjamaan. Eigenlijk een doodgewone man om te zien, maar het voelt heel bijzonder. Heel even krijgen we een inkijkje in zijn mysterieuze leven.
Een groot kinderfeest
Voordat we onze trekking vervolgen hebben we ’s ochtends nog enkele uren in het dorp. We hebben bellenblaas en ballonnen meegenomen voor de kinderen. Binnen no-time komen zo’n beetje alle kinderen van ons dorp op ons afrennen om te spelen. Op de centrale plek werd het ineens één groot kinderfeest. Het enthousiaste gelach van de kinderen die achter bellen en ballonnen aanrennen is echt onbetaalbaar. De rest van de dag is de glimlach ook niet meer van mijn gezicht af te slaan.
Praktische tips voor een ecotrekking door Nam Ha National Park
- In Luang Namtha zijn talloze bedrijfjes die ecotrekkingen aanbieden, maar welke kies je? Wij vergeleken het aanbod van verschillende aanbieders en hadden het beste gevoel bij Discovering Laos. Wanneer je een bedrijf uitkiest is het naar mijn idee vooral belangrijk om te vergelijken op programma, kritisch te vragen waar je geld heen gaat en af te gaan op je gevoel.
- Een trekking door Nam Ha National Park betekent klimmen, klauteren en glibberen door de jungle. Zorg er daarom voor dat je stevige wandelschoenen draagt. Ik was maar wat blij met mijn bergschoenen en had deze trekking echt niet op gympen willen maken.
- Neem waterschoentjes mee. Onze teenslippers waren echt niet fijn en naar mijn idee ook levensgevaarlijk. Onze twee medereizigers hadden waterschoentjes aan en dit werkte een stuk beter!
- Zeker in het regenseizoen heb je grote kans dat je (een deel) van de trekking door de stromende regen loopt. Wij hadden uiteindelijk geluk met het weer, maar vergeet je regenponcho vooral niet in te pakken.
- De trekking door de jungle was prachtig, maar de overnachting in het dorp was misschien wel het meest bijzonder. Het is leuk om een kleinigheid mee te nemen voor je gastgezin en iets om met de kinderen in het dorp te kunnen spelen. Bellenblaas was een groot succes.
Bedankt voor het lezen van dit lange artikel. Ik vind het belangrijk om op reis – en in het dagelijks leven – bezig te zijn met duurzaamheid, zodat we hopelijk langer van onze planeet kunnen genieten. Daarom besteed ik hier in de serie ‘Duurzaam reizen’ ook graag aandacht aan op Backpack vol verhalen. De ecotrekking door Nam Ha National Park was voor mij een hele authentieke ervaring en past naar mijn idee goed bij duurzamer of bewuster reizen. Heb jij nog tips voor mij voor ecotoerisme in Laos, Thailand of Indonesië? Laat het me vooral weten in een reactie hieronder.
Meer lezen?
- Duurzaam reizen #1: 5x duurzame verzorgingsproducten om mee te nemen op reis
- Duurzaam reizen #2: 10 tips om duurzamer en bewuster te reizen
- Een uitputtingsslag in de jungle van Taman Negara, Maleisië + tips
5 reacties
woow heel gaaf, dankjewel voor het delen! wij zijn verkocht, we gaan gelijk kijken naar de mogelijkheden 🙂
Wauw wat een super gave ervaring! Een mega bijzondere trekking lijkt mij.
Ja, dat was het zeker. Aanrader tijdens een reis door Laos! 🙂
Wat een geweldige ervaring. Dit is reizen op zijn best. Dit soort ervaringen veranderen de kijk op je leven.
Ja, dat is zeker waar. Het was een hele bijzondere en unieke ervaring 🙂