In Dalat verblijven we bij Villa Pink House. Er wordt ons direct verteld over Dalat’s secret tour met Mr. Rot. Hoewel hij niet wil ingaan op de inhoud van de tour, garandeert hij ons dat we het échte Vietnam te zien krijgen. Een tikkeltje argwanend stemmen we in om mee te gaan, maar ssst… keep it a secret!
Voor we het weten zitten we op de motorbike om 120 kilometer door de bergen te toeren. Onderweg leert Mr. Rot ons over het dagelijkse leven in Vietnam. Tijdens een bezoek aan de lokale markt treffen we een heel apart kraampje aan waar ze allerlei kartonnen ‘producten’ verkopen. De kraam ligt vol met kartonnen poppen, ipads, tv’s, auto’s, juwelen etc. In Europa vieren wij onze verjaardagen, maar voor Vietnamezen is de sterfdag een belangrijke feestdag. Ieder jaar wordt de sterfdag van dierbaren herdacht en worden kartonnen cadeau’s gekocht om de overledenen in het hiernamaals een rijk leven toe te wensen. Tijdens de ceremonie worden de cadeaus verbrand.
We stoppen verder bij een krekelboerderij, een prachtige waterval en koffieplantages. De lunch is bij de familie van Mr. Rot in zijn geboortedorp. De heerlijke vegetarische maaltijd is bereid door zijn zus, een Boeddhistische non. Na de lunch vertelt Mr. Rot over de Vietnamese cultuur; van familiebanden tot diverse stammen in Vietnam tot handgebaren. Het handgebaar waarmee wij iemand in Europa bijvoorbeeld succes wensen, betekent in Vietnam wat voor ons het opsteken van een middelvinger betekent. Goed om te weten!
Het dorp van Mr. Roth
Mr. Rot is opgegroeid in het dorp waar de K’Ho wonen, een etnische minderheid. Hij neemt ons mee zijn dorp in om ons kennis te laten maken met zijn dorpsgenoten. De wandeling gaat door de onverharde en modderige straatjes van het dorp en wij realiseren ons dat dit de dagelijkse realiteit is voor de meeste Vietnamezen. Het is heel bizar dat je slechts 60 kilometer reist en je in zo’n totaal andere wereld begeeft. Mr. Rot vraagt ons geen foto’s te maken in het dorp, omdat de Vietnamese autoriteiten het niet toestaan om etnische minderheden in de bergen te bezoeken. Dit is ook de reden waarom de tour Dalat’s secret tour genoemd wordt.
Mr. Rot spreekt de taal van de K’Ho, waardoor hij makkelijk contact maakt. Hij loopt een huis binnen en vraagt of wij binnen mogen komen. “Zijn het Amerikanen!?” vragen ze direct. De oorlog ligt hier nog vers in het geheugen en de angst om verraden te worden is groot. Nadat Mr. Rot hen ervan overtuigd heeft dat wij geen Amerikanen zijn en hen geen kwaad zullen doen, stemmen ze ermee in.
Daar zitten we dan met een aantal toeristen op een heel smal bankje in een piepklein huisje. Het is een eenkamerwoning van hout en golfplaten. Hoewel wij de huisjes er van buiten best charmant uit vonden zien, is er van binnen geen enkele luxe. Op de vloer ligt niet meer dan zand, modder en wat rieten matjes om op te slapen. Veder is er een gat in de vloer om te koken en ligt er een grote houtstapel om een vuurtje mee te stoken.
Op bezoek bij de K’Ho
De K’Ho is heel anders dan de Vietnamese meerderheid, de Kinh (87% van de bevolking). Mr. Rot legt enkele gebruiken uit van de matriarchale samenleving van de K’Ho. Vrouwen ‘kopen’ hun man door middel van dierbare familie-erfstukken. Ook de taakverdeling is heel anders. In het dagelijks leven werken de mannen bijvoorbeeld op het land. De vrouwen zijn onder andere in huis bezig met het weven van kleding. Het is heel duidelijk dat de vrouw hier de broek aan heeft.
In het begin ogen de vrouwen wat timide, maar na een paar grappen van Mr. Rot komen ze los. Steeds meer vrouwen druppelen binnen en zijn nieuwsgierig naar wat er gaande is. Niet alleen wij kijken onze ogen uit, ook voor hen is het bijzonder om toeristen op bezoek te hebben. Mr. Rot dient als tolk. Steeds als er een vraag wordt gesteld, beginnen ze allemaal tegelijk heel luid door elkaar te schreeuwen en druk te gebaren. Vol enthousiasme vertellen de vrouwen over hun dagelijks leven.
Hoewel deze mensen echt straatarm zijn, willen ze alles met je delen. Al snel gaat er een kruik rond met een lokale specialiteit en iedereen mag proeven. In de kruik zit rijst die een week gerijpt heeft. Het smaakt naar zure yoghurt en zo ziet het er ook uit. Deze maaltijd wordt genuttigd in combinatie met gemarineerde rat. Niet heel smakelijk, maar zelf smullen ze ervan! Het is een heel bijzondere ervaring, maar tegelijkertijd voelt het ook redelijk bizar! Aan het eind van ons bezoek, willen ze ons een geweven sjaal meegeven. Deze mensen zijn echter zo arm, dat we er toch graag wat voor terug geven. Hoewel dat absoluut niet hoeft, zijn ze er erg blij mee en worden we vrolijk uitgezwaaid.
Tijdens diverse backpack reizen hebben we veel verschillende tours gemaakt. Niet één tour was zo authentiek en memorabel als deze. Dalat’s secret tour is heel puur en een uitstekend alternatief voor de bekende Easy Riders, die je overal in en rondom Dalat vindt. Daarnaast is de tour niet alleen maar lang leve de lol. Dalat’s secret tour van Mr. Rot geeft je echt een kijkje in de Vietnamese en K’Ho minority cultuur.
1 reactie
Heel bijzonder, Dewi.