Cianjur: weg van de gebaande paden

In de Lonely Planet lezen we over het Volunteer in Java Programme. Het lijkt ons wel wat om de laatste dagen van onze reis over Java door te brengen bij locals en wellicht op een school te helpen met Engelse les geven. Onze gids in Bandung beweert echter bij hoog en bij laag dat hij een veel beter adres voor ons heeft en dat het adres uit de Lonely Planet “veel te commercieel is”. Volgens hem moeten we iemand anders benaderen en hij zou het wel even voor ons regelen. Prima, hoe authentieker hoe beter, dachten wij.

In Cianjur worden we opgehaald door Kumis en een vriend. Backpack voorop de scooter, wij achterop en daar gaan we! Kumis is een hele leuke, grappige jonge man, die er echt van geniet om reizigers mee te nemen naar zijn huis en vrienden. Hij werkt op een school waar hij Engelse les geeft en vindt het geweldig als je daar een paar dagen vrijwilligerswerk wil komen doen. Wij zijn er echter tijdens Idul Fitri en dat is de enige periode in het jaar dat de school gesloten is.

Kumis neemt ons mee op pad naar de meest bijzondere plekken. We proppen onszelf samen met Kumis in lokale busjes en zijn een echte bezienswaardigheid. Jamal, een vriend en collega van Kumis gaat met ons mee en leidt ons rond in zijn dorp. Jamal is een ontzettend ambitieuze jongen, die het liefst in Jakarta als journalist zou werken en de wereld over zou willen reizen. Hij vindt het dan ook prachtig om met andere nationaliteiten en culturen in aanraking te komen.

Het dorp van Jamal ligt aan de voet van de Gunung Gede, de zilveren berg. Mijn oma ging vroeger  in Indië vaak op vakantie in dit gebied en had dan uitzicht op dezelfde Gunung Gede. Hoewel bergen elk uur van de dag iets veranderen en de kleur aannemen van het licht, is het mooie aan bergen juist dat ze door de tijd heen altijd een vertrouwd herkenningspunt blijven. Ze gaan nergens heen en houden dezelfde gelaatstrekken. Mijn oma en ik hebben veel gemeen en een van die dingen is dat we allebei gek zijn op bergen. Prachtig om nu hetzelfde uitzicht te hebben als zij in haar jeugd had in een totaal andere tijd. De rest van het landschap is ongetwijfeld veranderd, maar de Gunung Gede verandert niet.

Terwijl ik mij een voorstelling probeer te maken van hoe mijn oma naar deze prachtige vulkaan heeft gekeken, leert Jamal ons intussen over de gebruiken in zijn dorp en leidt ons door de rijstvelden en theeplantages. In zijn dorp zijn de meeste mensen zelfvoorzienend en ruilen producten met elkaar. De meeste mensen in dit dorp hebben nog nooit een blank persoon gezien, dus hele kuddes met kinderen lopen achter ons aan. Ze zijn wel een tikkeltje verlegen en blijven van een afstandje naar ons kijken.

Vol trots neemt Jamal ons mee naar zijn traditionele huis en zijn lieve gastvrije moeder. Het huis is gebouwd door zijn vader en bestaat voornamelijk uit riet. De wanden zijn gevlochten en zowel koken als eten doen ze op de grond. In die kleine donkere keuken worden op de grond op een houtskoolvuurtje de lekkerste gerechten bereid. De moeder en zussen van Jamal zijn hier het feestmaal voor Idul Fitri aan het bereiden. Hoewel het voor hen nog Ramadan is, mogen wij alvast proeven van het heerlijke feestmaal en een klein beetje helpen in de keuken! Deze mensen zijn zo lief en willen alles met je delen. Bovendien is het werkelijk de lekkerste Rendang die we in Indonesië hebben gegeten! In korte tijd hebben we een erg goede band met Jamal opgebouwd. Bijzonder om te merken hoe snel dat gaat. Volgens Jamal moeten we echt nog eens terugkomen om bij hem in zijn traditional house te blijven slapen. Als het aan ons ligt gaan we dat ook zeker doen!

Het bijzondere aan het verblijf bij Kumis is dat we echt zijn ondergedompeld in de Soendanese cultuur en de enige toeristen zijn. Dit is echt een enorme tegenstelling met andere plekken waar we in Indonesie zijn geweest. Van het bezoeken van toeristische plekken en attracties, zijn we plotseling zelf de attractie geworden. Wij zijn onze gids uit Bandung ontzettend dankbaar voor deze gouden tip. Het was een geweldige ervaring en wat ons betreft de beste manier om het lokale leven te leren kennen!